شعرهای مرده

موقع شعر نوشتن نیست

وقتی که خنده هایت از

 سطرهایم فاصله گرفته اند

وقتی که  کلمه ها احساس را میبلعند

موقع شعر نوشتن نیست

وقتی که جوهر قلم هایم سیاه است

وقتی که شب ها لیلی شده اند

موقع شعر نوشتن نیست

وقتی که بغض ها

 گریه را حس نمیکنند

وقتی که هنوز دنیا را مصرف میکنم

موقع شعر نوشتن نیست

وقتی که سطرها با ماه صحبت می کنند

وقتی که شادی هایم زیر پای تو نفس می کشند

موقع شعر نوشتن نخواهد بود

وقتی که دکتر، برای

سرطان عشق ، خنده تجویز میکند