دفتر خاطرات

دفتر خاطرات

دفتر خاطرات

دفتر خاطرات

سکوت محض اما پرمعنا!

امـــروز داشتــم از تـــو پیـــاده رو رد می شــدم

یه آن مـــادری رو دیــدم که به بچـــه اش داشــت ماهـی های ســـال نو کــه

رنــگی و زیبــا بـــودن رو نشــون می داد و با  لبخــند هر دوشـــن داشــتن ماهــی ها

رو تماشـــا می کردن یه آن توی دلم آشوب شـد گفتم امســالم داره تموم میشـه

امـا امام زمانمــون نیومده  و من خیلی دلتنگـشم!

تــــــــو دلم گفتـــــــــم:(عاشـــــــــقتــــــ شدم آقـــــــــا اما ندیـــــــــده!!!)

با خودم گفـــتم یعنی میشه سال دیگه به جای اینکه ماهی های رنگــی رو نشـــون هم بدیــم

با دستـــامون آقــا رو نشون هم بـــدیم

و بگیم

اونی رو کـــه تــو داری

رو به روت میبینی 

آقـــــــــای مهــــربونــی هاســت

اربــــابته ، عشقـــته  آقـــاته ، مولاتــــه...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد